Kung Ikaw Ay Masaya Pumalakpak Ka

Umuulan na naman. Malamang sa hinde e emo mode na naman ako. Ay wait....hinde pala ako pwede masyadong mag-emo dahil madami pa akong articles na iche-check...hmmm....what to do...what to do...dooobidooobidooo

Maraming tao ang nagtataka bakit madali akong mag-emo. Maraming dahilan akshuli:

1. May cancer ako este cancerian ako (sa totoo lang, nalulungkot ako pag nababanggit ang salitang cancer)
2. Mga recent na nangyari sa buhay ko na hanggang ngayon e hinde ko pa nakakalimutan.

(dami 'no? More than 1 e)

Yung dulo ang pinakamalungkot. Siguro yun din ang dahilan kung bakit ang mga simpleng pasaring minsan e nagpapalungkot sa'kin (oo na Lio, sorry na, nakalimutan kong balahura ka lang talaga at hinde dapat sineseryoso maxado. Bati na tau pren). Ikaw ba naman ang magtiis ng 2 taon na pinaparinggan ng mga tao, pag hinde ka naturete, ewan ko na lang. Nung time na yun ay hinde ako pwede basta basta lumaban. Kelangan kong alagaan ang position ko (eto minsan ang hirap pag nasa HR ka. Hinde ka pwedeng basta basta maglabas ng sama ng loob). Ang mahirap lang, si bespren at si then-boypren, e walang suporta. Tinalikuran ako at naniwala sa mga sabi-sabi. Masakit para sa'kin yun, yung wala kang suporta mula dun sa mga taong sobrang mahal mo. Oo matapang ako pero syempre, iba pa rin pag alam mong may kakampi ka. Buti na lang hinde ako pinabayaan ng family ko, ng mga boss ko at ng hinde sinasadyang bagong bespren ko - Dr. Philip Budiongan (uy, may suplays ako sau sa betdei mo). Sobrang traumatic yung eksenang yun ng aking buhay (gano ka-traumatic? Iniiyakan ko ang CSI at Totally Spies...ganun ka-traumatic).

Yan ang dahilan kung bakit sensitib ako...Tina-try kong controlin pero syempre minsan mahirap. Minsan nakakalimutan ko na may mga taong ma-jowk lang talaga at balahura gaya ni Lio (sige na, bati na tau!). Yan din ang dahilan kung bakit pag sinabi kong thankful ako, naguumapaw na thankful ang ginagawa ko.

Sabi nila,pag malungkot ka daw, count your blessings, so I'm counting them today:

1. Kay friendship Lio (hoy, ang tindi na nang hits na nakukuha mo sa post na'to kaya please, bati na tayo) kasi hinde nya maxadong pinapatulan ang emo moments ko
2. Kay friendship Winkie, Joycee at Lovely dahil kahit hinde ko sila nakikita pa ng personal, bonggang bongga ang support nila sa mga kagagahan ko
3. Kay friendship Doc Mike, Deejay at Maldito kasi, kahit gano ako ka-emo, nawawala pag binabasa ko na ang post nila (oo, kayo ang aking clowns nyahahahaha although minsan mas matindi pang mag-emo sa'kin si Maldito na sa tinagal-tagal ng panahon ay hinde ko alam ang tunay na pangalan)
4. Kay friendship Mon na unang nagpa-blush sa'kin dahil sya ang unang nagnominate sa'kin sa Top 10 Influential chever. Sasalubungin talaga kita sa airport ng bonggang bongga
5. Sa mga mabubuting kalooban na nag-nominate sa'kin sa Top 10 Influential Blogs na naging sanhi nang pagkalagay ko sa Top 7!!!!!!! (halatang excited e no?) Imaginine mo, kahilera ko ang mga magagaling na bloggers na sina Ax, Sandi at Flamindevil! (Sa mga hinde pa bumoboto, BOTO 'NYO AKO!! nyahahahaha)
6. May pumatol na sa kontes ko! Visit Joycee's blog to vote for her entry. Sa mga gustong sumali, open pa po ang kontes ko. You can visit the guidelines here. May pa-kontes din si Joycee, so daan kayo dito if interested kayo. To Joycee, thank you so much sa write-up. Na-touched ako, sobra.
7. For the first time after 9 years, ngaun ko lang ulit narinig Papa ko magsabing "Love you, anak". Hinde kasi showy ang parents ko. Allergic din sila sa showy. Minsa sinabihan ko mama ko ng I love you, ayun, nasampal ako. Nagulat daw kasi siya. Nyahahha...adeeeek!
8. Si friendship Doc Philip na kahit kailan ay hinde ako pinabayaan. Kung meron mang isang tao na kayang i-predict ang gagawin ko or sasabihin ko or mararamdaman ko, sya yun. Feeling ko nga magkakambal talaga kami e.
9. Talent Shout. Kahit gano ako kapagod, pag nakikita ko yung growth ng Talent Shout, nawawala lahat yun. Workaholic na kung workaholic pero pag sarili mo na kasing business ang usapan, lahat ibibigay mo e (parang lablayp lang)
10. Matitinong staff. Hinde ko madalas nasasabi 'to sa kanila pero sana nararamdaman nila. Sobrang thankful ako kina John Villanueva, Myla Bantog at Jenny Aguilar. Sila ang core writers ko na sobra naman talagang maaasahan. Kundi dahil sa kanila, baka patay na ako sa tambak ng articles. Lalong lalo na kay John na talagang hinde nahihiyang i-share ang kanyang experiences sa pagsusulat. Nagpapasalamat din ako kay Joel Baluyot na bonggang bongga ang pag-ganap bilang Sales and Marketing Manager ko. Mabuhay kayo!
11. Mga friendships ko sa Teleperformance at TREC Global na hanggang ngayon e friendships ko pa rin. Miss ko na kayo. Mga friendships ko sa Hyundai, miss ko na rin kayo. Kelan tayo gagala ulit?

Malamang sa hinde ay may nakalimutan ako. Pasenxa, may alzheimer's. Pero deep in my heart, thankful akong nag-krus ang landas natin.

Buy Me A Mocca Frappucino