The Perfect Storm - Lending A Helping Hand

The term "perfect storm" has come to denote an event "where a rare combination of circumstances will aggravate a situation drastically" as well as " hypothetical hurricane that happens to hit at a region’s most vulnerable area, resulting in the worst possible damage by a hurricane of its magnitude" (Wikipedia).

Ondoy is all that.

Various reasons have been offered for the sudden floods - from the simplistic the-water-has-nowhere-to-go to the complicated global warming and greenhouse effect. But one thing I'm certain about is that Ondoy has brought out the best in Pinoy.

For those who would like to offer help, here are some drop-off points as well as tips on what you could do:

1. Kapuso Foundation - GMA Network Center, Quezon City. Call 932777

2. ABS -CBN Foundation - Call 924-4101 loc 3765 for details. Goods can be accepted in #13 Examiner St. center. Or call 4110846, 371071, 4132667

3. La Salle Greenhills- Gate 3, Just register at the front door. You > can park inside the school compound.

4. Assumption College San Lorenzo- Call Aimee Zenith at 817 0757 or 8943603

5. Vincentian Social Ministry Development Foundation. Call Fr. Sarabia at 09177007821 or contact Grmbulan at 0922807824 or 456-3015

6. Jesus Loves the Children Foundation, 19A Esguerra cor Caruncho St. Pinagbuhatan Pasig City. Call 6403405. Pastor Rachel Sanchez

7. Red Cross: To donate text RED (space) AND SEND TO 2899 for Globe and 4483 for Smart Users.

8. Noynoy - Mar relief operation c/o Gaita Fores, Louie Locsin, Monique Villonco. Pick up point ( starts 6AM Sept 29, Tuesday until midnight of Thursday) is at WHITESPACE, 2314 Pasong Tamo Extn., Makati. They accept water, usable clothes, sturdy sando bags or medium-size trash bags, biscuits, groceries.

9. Some volunteers need your help also. If you can spare some time and money to buy them packed food, they can be found at Ever Gotesco Mall along F. Ortigas Ave., Ext. going to Cainta. You may get in touch with Col. Roland Rodil at 0917-5264797 or 0920 9031511 or Jhun del Ponso at 0917 8035699.

10. Tweet or plurk or re-blog this post. Let it reach as much people as possible.

Blank Wall

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga
Masakit...
...hinde ako makahinga
Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga
Masakit...
...hinde ako makahinga
Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga
Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...

...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga
Masakit...
...hinde ako makahinga
Masakit...
...hinde ako makahinga

Masakit...
...hinde ako makahinga

Alam Mo Ba?

Alam mo ba na:

1. Ang seks ay isa sa mga basic needs ng tao?
2. Ang pagkuyakoy ay isang form ng pagsasariling sikap?
3. May mga taong naniniwala na nakamamatay ang dihydrogen oxide?
4. Walang kinalaman sa bubonic plague ang nursery rhyme na Ring A Ring Of Roses?
5. sa suntok sa tyan namatay si Houdini?
6. the "mobile" in mobile homes pertain to a place and not to whether the house can be moved or not?
7. "Luis" is not Pres. Manuel Quezon's middle name? It's "Molina"
8. si Marcelo Fernan ang tanging Filipino na namuno both sa judicial at sa legislative branch ng ating gobyerno?
9. hinde totoong nakakatunaw ng ipin ang Coca-Cola?
10. ang pinaka-maiksing schweng-schweng na erect ay 1 cm?

...pwes ngayon alam mo na.

A Hundred Faces

Look at me...
..i smile, i laugh
..i drink the sun
..i sing and i dance

Look at me...
..i cry, i sigh
..i memorize the rain
..i paint rainbows pale

Look at me...
..i'm numb and i'm strong
..i'm weak and i'm daring
..i'm cool and i'm hurting

Look at me..
..i fight, i fought
..i fly, i flew
..i sit, i sat

Look at me..
....just look at me

...eyng?! ano daw?! $2.50 via PayPal sa makakahula

Bi-yu-ti-pool

Segue muna bago post:

Naiirita ako kanina (kanina lang) kasi may mga tao na..hmm....for lack of a better term (or phrase) e ginagago ako. Nameyn! Hinde ko alam lahat ng bagay pero marunong naman akong tumuklas.

On to the post:

Okay, alam kong sawa ka na sa page-emo ko at alam kong tinatabangan ka nang magbasa dito. Okay lang, wapakels nyahehehehe. Achuali, hinde na ako masyadong emo. Alam mo kung bakit? Meron kasing isang nilalang na nag-emo din sa harapan ko. Pano naman ako makakatulong sa iba kung emo din ako, devah? So, ayun, biglang nawala ang emo-ness ko at instant eternal sunshine of the spotless mind ako (hinde ko pa yun napapanood pero maganda daw). Ang siste, bago pa ako makahirit ng malalimang advice, meron pumasok na email galing sa isa sa aking mga iniidolo sa larangan ng HR, si Mr. Danilo Pancho na ilang beses ko nang nabanggit sa blog na ito (backread ka).

Ano ang kanyang payo?

Bago ko pa man mabasa ang kanyang payo, nag-assume ako na ang ia-advice nya ay katulad din ng mga advice na ng iba pa naming ka-grupo - Pray, don't dwell on it, think happy thoughts, eat chocolate (okeipayntree, ako ang nag-advice nito), etc. Subalit, ngunit,datapwa,hoemdyi! Hinde ganun ang kanyang adbays! Ang kanyang adbays ay:

Don't fight it. Just ride the feeling, cry it out, and enjoy the trip.
Minsan, mas okay pa yung ini-iyak mo instead of trying to divert your attention.
You are just fooling yourself if you do. Once the diversion is gone, that sadness will still be there.

Ask yourself, "What's the worse that can possibly happen? Can I cope with
it?"

You'll find out that knowing the worst thing that can happen
and knowing that you can live through it will take the sting out of the situation.

Don't try to drown your sadness by drinking.
Sadness is such a good swimmer it will not drown. Instead, grab it by the
neck and wring the life out of it. He, he he!

Haymsyakd (okeypayntree, hinde talaga ako na-shock kasi alam kong mga ganitong linya ang bibitiwan ni Ka Danny. Haller! Mas marami syang pinaghuhugutan na karanasan)! Malamang para sa ibang tao, dasalatanansens! Pero para sa'kin, itmeksalatasens!

Bakit?

...dahil tama sya
...dahil minsan kelangan natin malungkot
...dahil minsan kelangan nating harapin ang kalungkutan at ipakitang mas matibay tayo kesa kay Emo
...dahil mas lalakas ka kung haharapin mo at malalagpasan ang kalungkutan mo ng hinde pinagpipilitan sa sarili mo na hinde ka malungkot

Oo, minsan. it's all in the mind. Pero minsan, ang mga bagay na hinde mo napo-process at nae-express ng tama ang, sooner or later, titibag sa'yo, pasusukuin ang mentalidad mo.

O...emo post na naman ba?

Op chors not!

...dahil ito ay isang TY post (segue: iba't ibang uri ng post ni kikay - TY post, list post, emo post, rant post, photo album, serious post, one-liner, contest post):

1. Sa mga nag-comment, nag-text at nagpakita ng concern kahit na nth emoness ko na 'to salamat sa pag-intindi at pagtanggap sa'kin.


2. Sa mga nag-add sa'kin sa Farmville, aylabyuol! Add nyo naman ako sa Mafia Wars at busy yung mga writers ko para tumulong magapi ang mga naglagay sa'kin sa hit list.


3. Sa mga nag-fan sa Talent Shout (yes, may peyds na kami sa Facebook), salamat sa suporta. Mahirap maging one-woman team a!


4. Kay Deejay at Kevin at Dick, salamat sa kaguluhan hehehehe...at least, kahit pano, nabawasan ang depreyshen.


5. Kay Mr. Nonsense sa walang sawang pambobola. Salamat. Feeling ko ang ganda-ganda ko. (Oo, may pagka-insecure ako sa area na yan...mahabang, mahabang story)

Nagpapasalamat na rin lang ako, ia-announce ko na rin ang bagong bebes (madami e) ng Talent Shout: logo design, web hosting, and affiliate marketing. Kung interested, email lang ako sa kikayness@kofistains.com or abangan ang official announcement sa http://blog.talent-shout.com/.

Realizations?

1. I may not be uberly sexy but I know I am beautiful in my own right. Kelangan ko lang isipin ang mga techie boyz ko sa Hyundai para malimutan ko ang feeling -panget moments ko. (uy, nagwa-wonder na yan kung sino ang techie boyz...at talagang naglagay ako ng pic e noh?!)
2. Hinde nawawalan ng pag-asa ang mundo kahit patay na si Patrick Swayze dahil may mga tao pa rin na iniisip muna nila ang mararamdaman ng iba bago sila gumawa ng hakbang and por dat, aylabmayshekisprens! (O, nagwo-wonder ka na rin kung sino ang shekis prens? Hulaan mo!)
3. Hinde lahat ng gusto mo e gusto ka rin pero hinde ibig sabihin nun na walang magkakagusto sa'yo. Hweyt ka lang, darating din yan.
4. Minsan, kelangan mo lang enjoyin ang moment kasi darating ang time na mami-miss mo rin yan - ang mag-isa, ang umiyak, ang tumawa, ang magpaka-ogag.

Eto na yata ang pinaka-mahaba kong post. Naks naman!

Ikaw, ano ang angking kagandahan mo?

Oh Crap!

This is an emo post. If you're gonna tell me to move on and forget about this or stop thinking about this, please close your browser or go to another blog. I'm not asking for an advice. I just need to let this out. Intiendes?

The funny thing about being emo is that just when you think you see the light at the end of the tunnel, something goes wrong and everything comes crashing down.

Yes, I'm in one of those crappy moods again. How does it feel? Like you exist and yet nobody knows about your existence. It's like people and things just pass you by. Nakakainis.

I cannot make heads turn. I am not the type of girl that guys dream about in their sleep. Sure naman ako na hinde ako panget. I just don't stand out in the Beauty Department. I don't have the x factor, whatever that is.

I can't get the guy that I want. I always have to settle for whoever comes along my way. And it sucks.

I know, I know.Maybe I should stop making emotional posts and maybe, just maybe, there would be someone who would see me as a happy and fun-to-be-with person. But whadaheck! This s me at my worst! If you can't accept this side of me, why should I change?

Or maybe I should do that. Maybe I should try to fool myself sometimes and be the person other people want me to be. Maybe then someone would fall for me.

...but then again, I'd still end up feeling like crap.

I hate myself.

I need affirmation :(

Update:

Okay, masyadong emo ang last post. Buti na lang maganda ang advice ni Tsi at buti na rin lang napadaan ako sa blog ni little sister ko.

Matagal na mula ng mag-post ako ng...uhm...nakakatawa (keypayn, alam kong corny ako madalas. Sori nameyn!). Matagal na rin mula nung mag-post ako ng aking Thank You posts. Hinde ko pa talaga magpakasaya (okay, Deejay, panalo ka. Emo pa nga talaga ako). Bakit nga ba? Bakit ba parang ang lungkot-lungkot ko lately?

1. Ulan kasi ng ulan. Madali akong ma-depress pag hinde ako nasisilayan ng araw.
2. May mga tao lang talaga na, sa hinde ko maipaliwanag na dahilan, e mabigat ang dugo ko. Wag mo na tanungin kung sino dahil hinde ko rin sasabihin.
3. May mga tao lang na sadyang nakakainis ang kanilang ugali. Wag mo na rin itanong kung sino dahil di ko rin naman sasabihin (at oo, maka-Eraserheads ako)
4. May pinagdadaanan ang buhay ko ngayon (post-quarterlife crisis, isdachu?!). Hinde ko pa kayang ikwento sa lahat. Isang blogger pa lang ang nakakaalam so hayaan natin na sya lang muna ang nakakaalam nun. Itago natin sya sa code name (sorry Azul, mahilig talaga ako sa code name) na "Bespren". Hinde naman kabigatan pero, konti na lang at magtatago na ako sa kumbento hehehehe
5. Slightly heartbroken pa rin ako. Slightly lang kasi napagsabihan naman ako ni Azul atsaka ni Joycee na maghinay-hinay. Buti na lang, hinde ko pinaandar ang tigas ng ulo ko.

Pag mga ganitong panahon, nami-miss ko childhood days ko, yun tipo bang wapakels ka sa buong mundo? Basta may laruan ka, may candy ka, okay ka na. Pag naiisip ko yan, nadadagdagan pa lungkot ko kasi nami-miss ko ang:

1. The World Tonight. Oo, naaliw ako sa boses ni Angelo Castro at Tina Monzon-Palma.
2. Nami-miss ko ang late night tambay namin ng mga Hyundai officemates ko sa sidewalk ng Glorietta (yung sa may tapat ng Gerry's Grill dati). Okay, 6 years ago lang sya kung tutuusin, pero nami-miss ko pa rin sya.
3. Nami-miss ko ang pakiramdam ng walang pasok. Oo, hinde ko naeenjoy ang long weekend huhuhuhu
4. Nami-miss ko ang lunch na may iba kang kausap bukod sa pamilya mo. Heck! Nami-miss ko ang lunch sa office. Period.
5. Nami-miss ko ang pagiging HR Manager/Specialist/Staff/Etc. Posible pala yun.
6. Nami-miss ko ang noodles at C2 break namin ni Doc Philip.

...at higit sa lahat, nami-miss ko si Dale. Nami-miss ko ang feeling na special ako (hinde special child). Nami-miss ko ang feeling ng may nagmamahal sa'kin. Nami-miss ko ang feeling ng may kakampi ako, na may napagsasabihan ako ng problema ko. Nami-miss ko ang feeling ng may nakahawak sa kamay ko. Nami-miss ko yung may nag-aalala sa'kin. Nami-miss kong lahat yun. At nasasaktan ako kasi para bang sa ibang tao, madali lang sya at mabababaw lang sya na bagay...pero sa'kin, kelangan ko syang paghirapan...tulad ng iba ring bagay sa buhay ko.

Sad...

Buy Me A Cup Of Coffee

Random Ramblings: Busyness Is Next To Ugliness

Yep, si AC ang madalas magsabi sa'kin nyan.

Saka-sakaling madalas ka dito, malamang nagwo-worry ka na kung anong isu-suot mo sa coffee party ko. Sorry ka na lang kasi alayb, alayb pa ako.

Sobrang busy ko lang lately kaya hinde nyo maramdaman ang presensya ko masyado. Isama mo na dyan ang nandito kasi ang mama ko kaya kelangan QT (quality time). So wag magtaka kung bakit walang post at bakit ang tagal bago ako mag-reply.

...bukod sa may bago akong kinaka-adikan.

Pasensya ngunit hinde sya makikita pesbuk. Makikita sya dito (o, ang mahina ang puso, baga, atay, balun-balunan, wag mag-click sa link).

Ewan ko ba, umandar na naman pagiging weirdo ko kaya ayan, dyan na naman ako nagagawi. I'm actually after the historical value rather than the gore factor or the scream factor. Walang nakakatakot sa site na yan. Para ka lang nagba-browse ng pictures ng mga tulog na tao.

Hinde mo type? Keypayn....walang basagan ng trip.

Trip...

Lately, napapansin ko, may mga taong lubos na walang pakialam sa ibang tao. Na para bang sila ang hari ng mundo. O, bago ka bunmwelo sa comment portion, papangunahan na kita. In general ang patukoy ko, hinde ito tungkol sa iisang tao lamang.

Napapansin ko lang na lately, may mga tao, mga bloggers, na nakakalimutan nila na ang mga tao sa paligid nila ay may puso at pag-iisip din. Hinde lahat ng nakakatawa sa'yo ay nakakatawa rin para sa iba. Hinde lahat ng cool sa mundo mo ay cool para sa iba.

Your rights end where my rights begin. Tulad nga ng sabi ng namayapang kong lolo sa lola ko na pagkatagal-tagal lumabas ng banyo, "Hinde lang ikaw ang anak ng Diyos." Hinde dahil sa blogger ka e pwede mo nang gawin at sabihin ang LAHAT ng gusto mong sabihin o gawin. Hinde mo pupwedeng gawing rason na "isara mo ang tab kung ayaw mo ng nababasa mo". Okay lang ang may kumontra, okay lang ang umayon. Okay lang magpaka-emo, mag-rant, magpaka-corny or magblog tungkol sa pabago-bagong ihip ng hangin sa iyong isipan.

PERO...

1. hinde tama ang magbigay ng maling impormasyon kahit na blogger ka lamang at hinde journalist. Hinde ba't nakakainis maka-receive ng email tungkol sa isang batang may sakit na hinde naman pala talaga nage-exist?
2. hinde tama ang mangulit sa mga ibang bloggers na basahin nila ang blog mo o na mag-comment sila o na bumoto sila lalo na't hinde kayo close. Kasama na rin dito ang hinde nakatutuwang mangulit ng link exchange. Gusto mo ng traffic? Matuto kang magbasa ng posts at mag-iwan ng sensible na comment.
3. hinde tama na mang-away ka ng isang tao na wala namang ginagawa sa'yo. Aning-aning lang ang gumagawa nyan.
4. hinde tama na maliitin mo sa harap ng maraming readers ang isang tao dahil lamang sa kanyang kulay, relihiyon, galing sa pagi-ingles o pagpi-Pilipino, edad, o social status. What you see is just the tip of the iceberg. Malay mo, ang inaalipusta mo pala ay mas marami pang alam kesa sa'yo.

...dahil hinde lahat ng trip mo ay tama at kung hahayaan ka lang ng ibang tao sa trip mo, pwes ako hinde. Kung lahat ng tao e pwedeng gawin LAHAT ng gusto nya, napakagulong mundo ang magiging resulta.

Intiendes?

Buy Me A Cup Of Coffee

Anong Bago? - The Updated Version

Uunahan na kita, walang bago. Nagwalk-out ata ang diyosang gumagabay sa aking malikhaing pagsusulat (ang kokontra magkaka-roon ng PE o kaya naman e vaginismus, sige!). Hinde ko naman sinasadya. Nagkataon lang na napuno ang utak ko ng wig, ACCPAC, urban shirt, hip hop clothing, at wholesale laptop. Ke babait kasi nung iba kong writers, tulog ata pag gumagawa ng article. Wala tuloy ka-sense sense yung kanilang pinagsusulat. Pati tuloy white blood cells ko nag-walk out. Hinde na kinaya ang dere-deretsong pagtatrabaho. Amfness.

Panay bloghop lang tuloy ang nagawa ko.

....pero dahil wala akong oras, konti lang ang napuntahan ko

....at yung mga napuntahan ko pa ay either emo or in-lab, so hinde ako masyadong maka-comment kasi a) mukha akong bitter, b) mukha akong hinde nag-basa or c) hinde ako maka-relate bwahahahahaha....okey payn! Naiinggit ako kasi wala akong lablayp.

Mukhang maraming natuwa, namangha, napa-react dun sa huli kong post kaya naman sa susunod, maggagawa ulit ako ng ganun. Tulad nga ng sabi ni PromKing, malay mo, magawa nga itong reference ng ibang mga estudyante (asa pa ako!)

Ekshuli, gusto kong magsulat about prenships. Walang specific na tao. Tungkol lang sa kung pano at ano ang maging kaibigan. Madalas kasi, insiisip natin na, dahil madalas nating makausap, makabiruan, makakwentuhan ang isang tao, prenli prens na agad. Sa totoo lang, ang pagiging isang kaibigan ay higit pa dyaan.

Sa mundo ko, para maituring kita tunay na kaibigan, dapat:

• nag-away na tayo ng matinding-matindi at nagkabati
• kaya mong sakyan ang pagiging weird at corny ko
• kaya mong sabihin sa'kin na may tinga ako sa ipin
• kaya mong itago ang mga sikreto ko (as in tago talaga kahit gano pa kababaw yan at kahit na hinde ko naman sinabing itago mo)
• nakasama na kita at natanggap mo ako sa lowest and ugliest point of my life (tulo-uhog, laslas-pulso moments)

Kahit kelan hinde ako namilit na kaibiganin ako ng isang tao in the same way na ayoko ring pinipilit ako na maging magkaibigan. Naniniwala ako na, tulad ng pakikipag-boyplen, ang pagiging magkaibigan ay kusang tumutubo. May mga tao na matagal mo nang kakilala pero kahit anong gawin mo, hinde mo sya matawag na kaibigan. Siguro mabigat ang loob mo sa kanya, sigur may ugali syang asiwang-asiwa ka, siguro hinde mo lang sya talaga mapagkatiwalaan.

Oo, mas choosy ako pag dating sa kaibigan. Kasi alam kong, bilang kaibigan, gagawin ko lahat ng kaya kong gawin para lang maipagtanggol sya, maalo sya sa oras ng kanyang kalungkutan at mabatukan sya pag sumosobra na sya.

So bakit ko sinasabi ito?
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
add nyo naman ako as neighbor sa Farmville o? Friends naman tayo di ba? Ahehehehehehe

Update:

Dito ko na ipo-post ang winner ng aking mabilisan at mini-contest....

.

.

.

.

.

.

.

It's none other than Archie Remo of www.tsiremo.com at 53 clicks. Mars of www.orphicpixel.com got 20 clicks while Mon of www.monzavenue.com got 14 clicks. Tsi, email mo na lang ako sa kikayness@kofistains.com.

Congrats! Salamat sa pagsali!

Buy Me A Cup Of Coffee